Busdagje naar het Toba-meer
Door: Gert van de Pol
Blijf op de hoogte en volg Gert en Rieneke
11 Juli 2014 | Indonesië, Sumatra
Als we langs de tourist information lopen, spreekt een man ons meteen aan. Hij pikt toeristen die in de richting van zijn kantoor lopen er natuurlijk meteen uit en vraagt ons of we naar het Toba meer willen. Hij controleert ons ticket en nodigt ons uit even te gaan zitten. Vanaf deze plek hebben we - over het riviertje heen - een mooi uitzicht op Wisma Leuser Sibayak, dat op Marianne's lijstje met aanbevolen accommodaties stond (met als aantekening: "pas op voor grote spinnen"). Beneden, aan de oever van het riviertje, zijn twee vrouwen bezig lakens en ander beddengoed te wassen. Dat kan hier prima, want het water is super schoon.
Samen met drie andere meiden stappen we in het busje om te vertrekken. Twee van hen reizen samen - onderwijzeressen uit de buurt van Leeuwarden. Ze zijn een paar dagen geleden aan hun vakantie begonnen en zullen totaal maar liefst vijf weken in Indonesië verblijven. Daarbij richten ze zich op Sumatra, Java en Bali.
De belofte dat we om 16.00 uur zouden arriveren, wordt niet waargemaakt: dat wordt wel twee uur later. Onderweg maken we een paar keer een sanitaire stop en stappen we uit bij een gelegenheid waar we iets kunnen eten. Nog voordat we langs Berastagi komen, begint het te regenen. De vier dames - Rieneke incluis dus - luisteren veel naar muziek, zelf lees ik vooral op m'n e-reader. Als we in de buurt van het Toba-meer komen, hebben we vooral oog voor de prachtige omgeving. Voor het eerst sinds we in Indonesië zijn zien we enkele vrouwen lopen die op hun hoofd wat vervoeren. In Malawi zagen we dat overal, hier dus niet. Ook zien we hier en daar varkens - we zijn in het gebied van de Bataks, die bijna allemaal christen zijn en anders dan bijvoorbeeld moslims ook varkensvlees eten. Het valt ons verder op dat de scholen hier - anders dan in Zuid-Sumatra - geen vakantie hebben: overal zie je kinderen in schooltenue lopen.
Als we eenmaal zicht hebben op het Toba-meer begrijpen we meteen waarom het de moeite waard is om een of meer dagen rond dit meer te verblijven: wat schitterend mooi om te zien. We stappen enkele keren uit om van het uitzicht te genieten en foto's te maken. Onderweg vraagt de chauffeur nog eens of we naar een ATM willen. Wij niet, we denken voor de komende dagen voldoende contant geld bij ons te hebben.
Het loopt tegen half zes als we arriveren in Parapat, waar op elk heel uur een boot naar het Toba-eiland vertrekt. We wachten geduldig (kost geen moeite) totdat we in mogen stappen. In de boot zitten we vlak achter de kapitein, die ons al paffend (maar wie doet dat in Indonesië niet?) naar de overkant brengt. Het zicht op het meer is prachtig - er is wat bewolking en de zon is aan het ondergaan.
De oversteek duurt ongeveer een half uur. Als we voet aan wal zetten, is het een fluitje van een cent om de accommodatie waar we gisteren telefonisch een kamer geboekt hebben te vinden: Bagus Bay Homestay ligt inderdaad naar de aanlegplaats van de boten. We worden hartelijk ontvangen door Sue, die (zo zei ze aan de telefoon al) de naam 'van de Pol' voor het gemak maar noteerde als 'Paul'.Begrijpelijk, als je weet dat ze Australische is...
Voor de prijs die we betalen (125.000 roepia per nacht, exclusief ontbijt) krijgen we een prima kamer: de kamer is ruim (er staat naast een tweepersoonsbed opnieuw een derde bed, net als in Rainfoster) en schoon. Géén airco of ventilator, maar die hebben we hier ook niet zo nodig: in dit deel van Indonesië is de temperatuur aangenamer (lees: lager) dan op de andere plekken die we bezochten. Warm water hebben we ook niet, maar aan koude douches zijn we inmiddels helemaal gewend geraakt, dus dat is OK. Voor het eerst een kamer met hurktoilet, maar ook dat moet wel lukken. Bovendien is er in het restaurant een - in Nederlandse ogen - 'gewoon' toilet, dus we kunnen alle kanten op.
Nadat we ons in onze kamer geïnstalleerd hebben gaan we eten. We blijven lang aan ons tafeltje hangen, boeken online onder andere ons ticket voor de vlucht Medan - Jakarta, a.s. dinsdag.
Daarna zitten we nog een tijd heerlijk aan het water. Aangename temperatuur, weinig of geen andere mensen te bekennen, heerlijk rustig. In de buurt moet een gelegenheid zijn die helemaal gericht is op westerlingen, aan het soort en de volume van de muziek te horen. Van ons mocht die muziek wel uit. Een klacht over geluidsoverlast indienen bij de politie zou in Nederland wellicht soelaas bieden, maar maakt hier naar onze inschatting weinig of geen kans. Na intensief overleg besluiten we van zo'n klacht dan ook maar af te zien en alles te nemen zoals het komt...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley